จะทดสอบความแข็งและความมันวาวของควอตซ์ได้อย่างไร?

ควอตซ์คืออะไร?

ควอตซ์ถือเป็นแร่ธาตุที่มีอยู่มากที่สุดชนิดหนึ่งที่พบในเปลือกโลกซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์เป็นอันดับสองรองจากเฟลด์สปาร์ คำว่า "ควอตซ์" มาจากคำในภาษาโปแลนด์ "Twardy" และ "kwardy" ที่มีความหมายว่า "ยาก"

โดยทั่วไปเป็นสารประกอบทางเคมีที่ประกอบด้วยออกซิเจนสองส่วนและซิลิกอนหนึ่งส่วนโดยอ้างถึงว่าเป็นซิลิกอนไดออกไซด์ SiO2 ควอตซ์ถือเป็นหนึ่งในสารที่มีประโยชน์มากที่สุดเนื่องจากคุณสมบัติที่ดีที่สุดและเป็นเอกลักษณ์

ควอตซ์พบได้ที่ไหน?

ควอตซ์มีการกระจายอย่างกว้างขวางและเป็นหนึ่งในแร่ธาตุที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดที่มีอยู่ในปริมาณมากในทุกส่วนของโลก มันสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกอุณหภูมิ

มีมากในหินแปร หินตะกอน และหินอัคนี ควอตซ์มีความทนทานสูงต่อสภาพดินฟ้าอากาศทั้งทางเคมีและทางกล

คุณสมบัติความทนทานของควอตซ์ทำให้เป็นองค์ประกอบหลักของแม่น้ำ ทะเลทราย และชายหาด และยังทำให้เป็นแร่ธาตุที่โดดเด่นของยอดภูเขาอีกด้วย

โดยพื้นฐานแล้วควอตซ์นั้นมีความทนทาน อุดมสมบูรณ์และแพร่หลาย และแหล่งแร่ที่ขุดได้นั้นพบได้ทั่วโลก จะไม่แปลกใจเลยหากคุณคิดว่าทรายเกือบทั้งหมดบนโลกนี้ประกอบด้วยเม็ดควอทซ์

ประเภทของควอตซ์

ควอตซ์มาในหลากหลายรูปแบบบนโลก ควอตซ์บางประเภททั่วไปเรียกว่าอเมทริน นิล สโมกกี้ควอตซ์ อเมทิสต์ มิลค์กี้ควอตซ์ อาเกต แจสเปอร์ และอื่นๆ อีกมากมาย

นักธรณีวิทยาและนักแร่วิทยาระบุประเภทของควอตซ์เพื่อใช้สำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะ

การใช้ควอตซ์

ควอตซ์เป็นแร่ธาตุที่มีประโยชน์ และสามารถเชื่อมโยงกับคุณสมบัติทางเคมีที่เป็นประโยชน์อย่างมหาศาล ถือว่าเป็นแร่ธาตุที่คงทนมากและเฉื่อยทางเคมีกับสารส่วนใหญ่เมื่อสัมผัสกับพวกมัน

ความต้านทานความร้อนและคุณสมบัติทางไฟฟ้าทำให้มีค่าที่จะใช้ในผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์ เป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วที่ควอตซ์ถูกนำมาใช้ในการผลิตอ่างอาบน้ำและห้องครัว

ควอตซ์เป็นหนึ่งในวัสดุท็อปเคาน์เตอร์ที่ซื้อในหมู่ผู้รับเหมา เจ้าของบ้าน และผู้สร้าง ควบคู่ไปกับหินแกรนิตและหินอ่อน

ความมันวาวคืออะไร?

มีการอธิบายว่าความมันวาวเป็นวิธีการที่แร่ธาตุสะท้อนแสงออกจากพื้นผิวของพวกมัน

นักแร่วิทยาใช้คำศัพท์พิเศษเพื่อกำหนดความแวววาว และถือเป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดที่ต้องรับรู้เพื่อระบุแร่

วิธีง่ายๆ วิธีหนึ่งในการนิยามความแวววาวนั้นขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของแร่ที่ไม่ใช่โลหะหรือโลหะ แร่ธาตุที่เป็นมันเงาและทึบแสง เช่น ไพไรต์ มีความมันวาวแบบโลหะ

ในทางกลับกัน แร่ธาตุที่ดูไม่เหมือนโลหะ เช่น ควอทซ์ จะมีความมันวาวที่ไม่ใช่โลหะ

ความมันวาวเป็นคุณสมบัติสำคัญประการหนึ่งที่สำคัญในการระบุแร่ธาตุที่ต้องการ เช่นเดียวกับสี ความหนาแน่น ความแข็ง ริ้ว ความแตกแยก และรอยแตกที่มีความสำคัญหลักในการระบุแร่ธาตุ ไม่ควรมองข้ามความแวววาวของแร่

วิธีทดสอบความมันวาวของควอตซ์

โดยพื้นฐานแล้วความมันวาวนั้นเป็นลักษณะของแร่ที่สะท้อนแสง แต่ไม่ควรสับสนกับสีของแร่ เนื่องจากโดยทั่วไปแล้วจะใช้ทั้ง (ความแวววาวและสี) เพื่ออธิบายลักษณะที่ปรากฏของแร่

ควรระบุความมันวาวตามเงื่อนไขที่สร้างโดยนักแร่วิทยาโดยพิจารณาจากคุณสมบัติของโลหะและอโลหะเท่านั้น มาดูความมันวาวที่ไม่ใช่โลหะ 6 ประเภทที่จะช่วยแนะนำคุณในการทดสอบแร่ของคุณกัน:

ความมันวาวที่ไม่ใช่โลหะ	รูปร่าง
อะดามันไทน์	Sparkly
เอิร์ ธ	หมองคล้ำเหมือนดินเหนียว
ไข่มุก	เหมือนไข่มุก
เรซิน	เช่นเดียวกับเรซิน เช่น ยางไม้
Silky	ดูนุ่มนวลด้วยเส้นใยยาว
น้ำเลี้ยง	กลาสซี่

 

เมื่อดูจากตารางแล้ว คุณจะสามารถระบุแร่ธาตุตามลักษณะที่ปรากฏได้อย่างง่ายดาย เพชรมีลักษณะเป็นประกาย จึงสามารถจัดประเภทเป็นประกายแวววาวได้ ควอตซ์ไม่เป็นประกายและมีความแวววาวคล้ายแก้ว กำมะถันมีความมันวาวแบบเรซินเนื่องจากสะท้อนแสงน้อยกว่าของควอตซ์

ทำไมการทดสอบความแข็งของแร่จึงสำคัญ?

การทดสอบความแข็งของแร่เป็นการทดสอบความทนทานต่อการขีดข่วน ความแข็งถูกควบคุมโดยความแข็งแรงพันธะอะตอมภายในแร่ธาตุ หลังจากพิจารณาความมันวาวของแร่แล้ว ความแข็งถือเป็นการทดสอบที่สำคัญที่สุดวิธีหนึ่งในการระบุ mi

เนรัล การทดสอบความแข็งให้มุมมองโดยละเอียดเกี่ยวกับความเหมาะสมของวัสดุเฉพาะในอุตสาหกรรมและวัตถุประสงค์อื่นๆ ความแข็งยังช่วยให้นักธรณีวิทยาสามารถระบุแร่ธาตุบางชนิดได้ในขณะที่ทำงานภาคสนาม นอกเหนือจากการบอกพวกเขาเกี่ยวกับองค์ประกอบของแร่ธาตุ

วิธีทดสอบความแข็งของควอตซ์?

โดยการทดสอบความแข็งของควอตซ์ เราหมายถึงการวัดว่ามีความทนทานต่อการขีดข่วนหรือถูกตัดมากน้อยเพียงใด แทนที่จะวัดแรงที่จำเป็นในการทำให้แตก

ยกตัวอย่างแก้ว! ถ้าเราพยายามเกากระจกด้วยปลายตะปู กระจกจะไม่เกิดรอยขีดข่วนเพราะแข็งกว่าตะปู แต่ในการวัดความแข็งนั้น เราจำเป็นต้องมีมาตราส่วนเฉพาะเพื่อวัดความแข็ง

นักธรณีวิทยา Friedrich Mohs ได้พัฒนามาตราส่วนความแข็งของ Moh ในปี ค.ศ. 1812 ซึ่งใช้ในการระบุความแข็งของแร่ธาตุมานานหลายปี มาตราส่วนนี้แสดงแร่ธาตุบนฐานของความแข็งมาตรฐานตั้งแต่ 1 (อ่อนที่สุด) ถึง 10 (ยากที่สุด)

แร่	ความแข็ง
แป้ง	1
ยิปซั่ม	2
แคลไซต์	3
ฟลูออไรท์	4
อะพาไทต์	5
Orthroclase	6
ควอตซ์	7
บุษราคัม	8
คอรันดัม	9
เพชร	10

 

นอกจากนี้ยังมีการระบุวัตถุทั่วไปบางรายการสำหรับความแข็ง เหล่านี้คือ:

•  เล็บมือ- 2.5
• เพนนีทองแดง - 3
• เล็บเหล็ก- 4
• แก้ว- 5

มาตราส่วนของ Moh ได้ระบุความแข็งมาตรฐานที่เกี่ยวข้องของควอตซ์แล้ว ดังนั้นการทดสอบความแข็งสามารถใช้เพื่อระบุความแข็งของตัวอย่างหรือแร่ธาตุที่ไม่ระบุชื่ออื่นๆ หรือเพียงเพื่อระบุแร่ (ควอตซ์) เอง

วัสดุ

• โถแก้ว
• เล็บของคุณ
• เศษท่อทองแดงหรือหลายเพนนี
• ตัวอย่างแร่ที่ไม่ปรากฏชื่อหลายตัวอย่าง
• ตัวอย่างแร่ที่ระบุหลายตัวอย่าง
• ตะปูเหล็ก

ขั้นตอน

คุณสามารถเริ่มต้นด้วยการทดสอบควอตซ์ด้วยการขีดข่วนด้วยกระจก

ควอตซ์ทรงกลมขัดมันใช้ไม่ได้ผล ดังนั้นจึงควรมีชิ้นส่วนที่เฉียบคมซึ่งสามารถขีดข่วนกระจกได้ คุณต้องจับแก้วให้แน่นและพยายามขีดข่วนโดยการกดที่จุดควอตซ์

กดให้แรงกว่าที่คุณทำเล็กน้อยขณะวาดด้วยดินสอ คุณต้องจำไว้ว่าคุณแค่ตั้งเป้าที่จะขีดข่วนที่กระจกและไม่ทำให้มันแตก คุณจะได้ยินเสียงตะแกรงเมื่อคุณขีดข่วนบนกระจก

รอยขีดข่วนจะไม่หลุดออกเมื่อคุณใช้นิ้วถูบนรอยขีดข่วน ควอตซ์จะทำให้กระจกเป็นรอยได้อย่างแน่นอน เพราะมีความแข็งมากกว่ากระจก คุณสามารถลองใช้ขั้นตอนนี้กับแร่ธาตุต่างๆ โดยใช้วัสดุทั่วไป เช่น เล็บเหล็กและเล็บมือเพื่อยืนยันการระบุแร่ธาตุเหล่านี้

ความปลอดภัย

ตัวอย่างแร่ควรได้รับการดูแลอย่างดีเพราะอาจมีคมเหมือนกระจกแตก ขณะระบุแร่ธาตุโดยใช้การทดสอบความแข็ง คุณควรระมัดระวังไม่ให้ชิ้นงานที่มีราคาแพงหรือบอบบางเสียหาย